Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Ο Γρηγόριος Μαρασλής διέθεσε το τεράστιο για την εποχή ποσόν των 120.000 ρουβλίων, το οποίο σήμαινε 500.000 δραχμές, για να ανεγερθούν στην Αθήνα δύο μέγαρα[1]. Το ένα να χρησιμεύσει ως Εμπορική Ακαδημία και το άλλο ως Διδασκαλείον. Την περιπετειώδη ιστορία του πρώτου Μεγάρου, που δεν είναι άλλο από το κτίριο που στεγάζει σήμερα το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, γράψαμε άλλοτε. Όσο για το δεύτερο, το γνωστό μας ως «Μαράσλειο Διδασκαλείο», το οποίο βρίσκεται στην ομώνυμη οδό του Κολωνακίου, παραδόθηκε σε χρήση το 1905 και μέχρι το 1933 χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση των δασκάλων[2].
Ο αρχιτέκτονας του Δημ. Καλλίας.
Η Μονή Πετράκη προσέφερε αμφότερα τα οικόπεδα που έμελλε να ανεγερθούν τα δύο Μέγαρα. Με απόφαση του υπουργού Παιδείας ο σχεδιασμός του έργου και η εν λευκώ διαχείριση του κληροδοτήματος Μαρασλή ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Δημήτριο Καλλία (1859-1939). Αρωγός στο έργο του ορίσθηκε επιτροπή αποτελούμενη από τους νομομηχανικούς Ν. Παντζίρη και Αγγ. Γκίνη, αργότερα καθηγητή του Πολυτεχνείου και Ακαδημαϊκό, τον τμηματάρχη του υπουργείου Οικονομικών και αργότερα Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και υπουργό Συγκοινωνιών Αντώνιο Πρέκα και τον θεολόγο καθηγητή του Διδασκαλείου Αργύριο Σακελλαρίου[3].
Η επιτροπή υπέγραψε το συμβόλαιο με τον μειοδότη εργολάβο Β. Σταματιάδη στις αρχές Οκτωβρίου του 1903. Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 250.000 δραχμές, τις οποίες και προκατάβαλε, στο σύνολό τους, ο Γρηγόριος Μαρασλής. Η θεμελίωση του έργου έγινε με κάθε επισημότητα στις αρχές Ιανουαρίου 1904, παρουσία του Διαδόχου τότε Κωνσταντίνου. Στα θεμέλια έριξε μερικά χρυσά νομίσματα και με αργυρό σφυρί χτύπησε τέσσερις φορές, στις άκρες, την μαρμάρινη πλάκα που είχε πάνω της χαραγμένη την εξής επιγραφή: «Επί Γεωργίου Α’ κατετέθη υπό την Α.Υ. του Διαδόχου ο θεμέλιος λίθος τούδε του Διδασκαλείου, εγειρομένου δαπάναις του Γρ. Μαρασλή και υπουργούντος Σ. Στάη»[4].
Το Μαράσλειο Διδασκαλείο (1905).
Στη συνέχεια ο εργολάβος έσφαξε έναν κόκορα για να τηρηθεί το έθιμο. «Είθε το φυτώριον τούτο των μελλόντων διδασκάλων του Γένους ν’ αποβή η θερμογόνος εστία του μεγαλείου του Έθνους», είπε ο Σ. Στάης στον λόγο του[5]. Ίσως το πιο αξιομνημόνευτο γεγονός, το οποίο συνδέεται με την ανέγερση του Μαράσλειου, κρύβεται πίσω από τον οικονομικό απολογισμό του κόστους. Όπως προαναφέρθηκε, ο υπουργός Παιδείας είχε εμπιστευθεί τη διαχείριση στα χέρια του αρχιτέκτονα Δημητρίου Καλλία. Ο τελευταίος αφού το έργο παρελήφθη από την αρμόδια επιτροπή, έστειλε αναφορά στο υπουργείο Παιδείας επιστρέφοντας το ποσόν των 65.000 δραχμών. Διότι όπως έγραφε στην αναφορά του «επερίσσευσαν εκ του αρχικού προϋπολογισμού του έργου»[6]! Το περίσσευμα αυτό χρησιμοποιήθηκε από το υπουργείο Παιδείας για την κατασκευή επίπλων, θρανίων, κιγκλιδώματος, εγκατάσταση φωτισμού, κουρτινών αλλά και για την κατασκευή της μαρμάρινης προτομής του δωρητού.
Το Διδασκαλείο ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 1 Σεπτεμβρίου 1905. Ο αρχιτέκτονας Δημ. Καλλίας, ο οποίος διετέλεσε και νομομηχανικός, άφησε βαθιά τα ίχνη του στα σχολικά κτίρια, αφού σχεδίασε αφιλοκερδώς τα αποκαλούμενα «Σχολεία του Συγγρού», σειρά περίπου τετρακοσίων σχολικών κτιρίων, πολλά από τα οποία σώζονται και διακρίνονται για την τυπικά μνημειακή σύνθεση του κλασικισμού[7]. Το 1933, όταν την εκπαίδευση των διδασκάλων ανέλαβαν οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες, στον χώρο στεγάστηκε η Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία. Μέχρι το 1938 η οδός μπροστά από μέγαρο ονομαζόταν Αριστομένους και μετονομάσθηκε σε Μαρασλή με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων[8].
Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα «Δημοκρατία» Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015
Συμπληρωμένες δημοσιεύσεις:
Εφημερίδα «Εστία» Σάββατο 21- Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017
Εφημερίδα «Εστία» Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024
