Η γερμανική ταινία «Ραντεβού στην Αθήνα» και τα γυρίσματα της στο Θέατρο του Διονύσου

Ο ρόλος του ελληνικής καταγωγής ηθοποιού Ζωρζ Γκεταρύ

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Σκηνή από τα γυρίσματα της ταινίας «Ραντεβού στην Αθήνα» στο Θέατρο Διονύσου (1955)

Συζητήθηκε πολύ η στάση του ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) στις παραχωρήσεις αρχαιολογικών χώρων για την πραγματοποίηση διάφορων γεγονότων (εκθέσεις μόδας, συναυλίες, γυρίσματα ταινιών κ.ά.). Κάποτε όμως θεωρείτο ιδιαίτερη τιμή και μεγάλη προβολή για τη χώρα μας το γύρισμα μιας ταινίας. Ήταν η εποχή που οι κυβερνήσεις αναζητούσαν τρόπους να προσελκύσουν τουρισμό. Μία από τις περιπτώσεις που απασχόλησαν την κοινή γνώμη ήταν τα γυρίσματα που πραγματοποίησε ο ελληνικής καταγωγής Ζωρζ Γκεταρύ (Georges Guétary 1915-1997) στο Θέατρο του Διονύσου, κάτω από την Ακρόπολη, τον Αύγουστο 1955.

Ο τίτλος της μουσικής ταινίας που γυρίστηκε στην Αττική είναι «Η αγάπη είναι απλά ένα παραμύθι» («Liebe ist ja nur ein Mӓrchen»). Στις αθηναϊκές αίθουσες όμως, το 1957, παρουσιάστηκε με τον τίτλο «Ραντεβού στην Αθήνα».  Ήταν στην πραγματικότητα μια λαμπρή ευκαιρία για τον Γκεταρύ να παρουσιάσει την Αθήνα πανέμορφη και με τα πιο φωτεινά χρώματα. Είναι πλούσιο το παρασκήνιο, αφού αρχικά η ταινία επρόκειτο να γυριστεί στην Κυανή Ακτή.

Ωστόσο με παρέμβαση του Γκεταρύ και επειδή η Αττική είχε αρχίσει ήδη να προσελκύει ξένους οπερατέρ και παραγωγούς, προτιμήθηκε διότι διέθετε γοητευτικούς για το κοινό αρχαιολογικούς χώρους. Γυρίσματα έγιναν στην Καστέλα, στο Θέατρο του Διονύσου, στον Ναό του Σουνίου κ.α. Για τις ανάγκες της παράστασης όμως και τα γυρίσματα στο αρχαίο Θέατρο του Διονύσου έπρεπε να υπάρχει κοινό. Έπειτα από συζητήσεις που έκαναν οι παραγωγοί με τις επίσημες ελληνικές Αρχές αποφασίστηκε να προσκληθεί κοινό για να συμμετάσχει στα γυρίσματα.

Πράγματι, ο Γκεταρύ μέσω του Τύπου απηύθυνε ανοιχτή πρόσκληση σε όσους επιθυμούσαν να παρευρεθούν. Υποσχόταν δε ότι θα τους αποζημιώσει τραγουδώντας τους ορισμένες από τις ελληνικές επιτυχίες του. Διότι είχε εκτελέσει, τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, διάφορα τραγούδια στα ελληνικά, τα οποία κυκλοφορούσαν σε δίσκους. Ιδιαίτερα δημοφιλή ήταν τα τραγούδια του «Στη Χονολουλού» (Odeon) αλλά και το «Μαγκνταλενά» (Μαγδαλένα) σε στίχους Αιμίλιου Σαββίδη κ.ά.

Εξάλλου, η ζωή του συχνά απασχολούσε τις στήλες των ελληνικών εφημερίδων, οι οποίες περιέγραφαν πως ο Έλληνας είχε κατορθώσει να πραγματοποιήσει θριαμβευτική σταδιοδρομία. Εν πάση περιπτώσει, κάλεσε όσους και όσες επιθυμούσαν να παρευρεθούν στα γυρίσματα της ταινίας του. Πράγματι, περίπου τετρακόσιοι θαυμαστές και θαυμάστριές του συγκεντρώθηκαν στο Θέατρο του Διονύσου και πήραν μέρος στο γύρισμα ως εθελοντές κομπάρσοι. Ορχήστρα τριάντα οργάνων συνόδευσε τον καλλιτέχνη. Σε ορισμένες σκηνές εμφανίσθηκε και η πρωταγωνίστρια του έργου, η 19χρονη τότε Αυστριακή ηθοποιός Eva Crüwell (1936-1970), η οποία δεν ευτύχησε να απολαύσει ιδιαίτερα επιτυχημένη καριέρα.

Ο Ζωρζ Γκεταρύ με την Εύα Κρούελ

Παρών βεβαίως και ο διάσημος σκηνοθέτης της ταινίας, που δεν ήταν άλλος από τον αμφιλεγόμενο αλλά παραγωγικό Arthur Maria Rabenalt (1905-1993). Η ταινία ήταν χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το σενάριό της και βασίστηκε σε ιδέα του Γερμανού ηθοποιού, σεναριογράφου, σκηνοθέτη και παραγωγού Hans Billian (1918-2007). Μια απλή και ρηχή ερωτική περιπέτεια της Χέλγκα (Eva Crüwell) που συναντά στην Αθήνα τον όμορφο νεαρό τραγουδιστή (Γκεταρύ), όταν έρχεται για να συναντήσει τον πατέρα της και τον αρραβωνιαστικό της. Κυρίαρχα στοιχεία, τα ρομαντικά τραγούδια, η χαρά το κέφι. Προβάλλεται μια Αθήνα αγνώριστη σε ομορφιά και γεμάτη δροσιά.

Από ελληνικής πλευράς θεωρήθηκε μία προσφορά του ευρωπαϊκού κινηματογράφου στην τουριστική προσπάθεια της χώρας μας, ενώ ταυτοχρόνως, και προφανώς λόγω του ελληνικού ενδιαφέροντός της, θεωρήθηκε από τις επιτυχημένες ταινίες που προβλήθηκαν στην Αθήνα το 1957. Πλούσιες εικόνες από τους δρόμους της πεντακάθαρης ελληνικής πρωτεύουσας, σκηνές από παραδοσιακές γειτονιές, παραλίες και αρχαιότητες. Όσο για τον Ζωρζ Γκεταρύ, αξίζει να του αφιερώσουμε ένα ιδιαίτερο σημείωμά μας.