Οι εχθροί της Ακροπόλεως

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Γράφει ο Ελευθέριος  Γ. Σκιαδάς

 

Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

 

 

Με αυτό τον τίτλο η εφημερίδα «Εστία» κατήγγελλε, τον Νοέμβριο 1955, το αδιανόητο γεγονός της ανεγέρσεως μιας πενταόροφης πολυκατοικίας κάτω από την Ακρόπολη και παρά το αρχαίο θέατρο του Διονύσου (Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Θρασύλλου). Από κοινού με τον Κώστα Μπίρη, τον θεματοφύλακα των ιερών και των οσίων των Αθηνών, εξαπέλυσαν εκστρατεία για την καταδίκη της πολεοδομικής κακοποιήσεως της πρωτευούσης και αποκαταστάσεως των πραγμάτων.

Πως ήταν δυνατόν να προσβάλλεται το περιβάλλον της Ακροπόλεως και να εμποδίζεται η θέα του Ιερού Βράχου; Παρά το γεγονός ότι η πολυκατοικία είχε ανεγερθεί ξεσηκώθηκε ο κόσμος, αποκαλύφθηκε ο πολιτικός που κρυβόταν πίσω από την υπόθεση, συστήθηκαν επιτροπές ειδημόνων και εντέλει η πολυκατοικία κατεδαφίσθηκε το κτίριο που πρόσβαλε την Ακρόπολη.

Πέρασαν από τότε περισσότερα από εξήντα χρόνια. Κανείς δεν διανοήθηκε να διαταράξει την περιβαλλοντική ισορροπία και να πλήξει αισθητικά την Ακρόπολη αυξάνοντας τα ύψη των οικοδομών. Μέχρι που έφθασε η εποχή να γίνει κι αυτό. Η ρήσις «αυτοί θα χτίσουν και την Ακρόπολη» έπαψε πια να λέγεται ως αστείο. Είναι πραγματικότητα. Στην περιοχή του Μακρυγιάννη το ύψος εξαντλείτο στα είκοσι περίπου μέτρα.

Τώρα ανεγείρονται μεγαθήρια δέκα και ένδεκα ορόφων, ύψους τριάντα μέτρων! Αντί να θεραπευθούν τα άτοπα και να γίνουν ακόμη πιο ισχυροί οι μηχανισμοί προστασίας και προβολής του παγκόσμιου μνημείου, κάποιοι συνηγορούν στην… απόκρυψή του. Επιτρέπουν την ανέγερση κτιρίων τα οποία συναγωνίζονται σε ύψος και έμφαση την Ακρόπολη, το καύχημα της πρωτευούσης, το οποίο κινεί τον θαυμασμό όλου του κόσμου, όπως έγραφε ο αείμνηστος Κώστας Η. Μπίρης.

Η αθλιότητα δεν εξαντλείται σ’ αυτήν την πλευρά του μνημείου. Έχει εξαπλωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάτω από την Ακρόπολη κεραμοσκεπές αφαιρέθηκαν από παραδοσιακά κτίρια για να μετατραπούν σε ταράτσες και καφετέριες. Μα πρόκειται για παρανομία! Και ποιος νοιάστηκε; Όσοι καταγγέλλουν εκλαμβάνονται ως «γραφικοί». Το «δεν βαριέσαι αδελφέ» διέπει την ψυχολογία των υπευθύνων. Οι αριστερόστροφοι μέχρι πρότινος διαμαρτυρόμενοι, τώρα απολαμβάνουν τα αγαθά της εξουσίας. Και οι δεξιόστροφοι τοιούτοι αναμένουν την σειρά τους.

Απέμειναν οι κάτοικοι της πόλεως να ζητούν την άμεση και αποτελεσματική προστασία, συμφώνως προς το άρθρο 24 του Συντάγματος, του παγκοσμίου πολιτιστικού αγαθού, δηλαδή του Μνημείου της Ακροπόλεως. Την θέσπιση ηπιότερων όρων δομήσεως και χρήσεων γης πέριξ αυτής και, βεβαίως, την επανεξέταση των διοικητικών πράξεων περί εγκρίσεως ανεγέρσεως υπερμεγεθών κτιρίων.

Και γιατί όχι; Την προσαρμογή διά της κατεδαφίσεως ορόφων των κτιρίων που ανεγέρθηκαν προσβάλλοντας με το ύψος τους το μνημείο και το περιβάλλον του. Το 1955, το κράτος αποζημίωσε τους ιδιοκτήτες πλουσιοπάροχα και κατεδάφισε την πολυκατοικία. Αλλά τότε δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο Παυσανίας Κατσώτας, διευθυντής του Σχεδίου Πόλεως ο Κώστας Μπίρης και αρμόδιος υπουργός ο Λάμπρος Ευταξίας…

 

  • Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019, σελ.1